نوشته شده توسط: علیداود پارسا
یک بررسی گسترده درباره داروهای پایین آورنده کلسترول خون (استاتینها) نشان میدهد که فواید این داروها دست کم گرفته شده و بر مضرات آنها بیش از اندازه تاکید شده است.
این بررسی که در نشریه لنست منتشر شده و چندین سازمان بزرگ بهداشت و درمان در بریتانیا هم از آن حمایت کردهاند به این نتیجه رسیده که استاتین سالانه از هشتاد هزار مورد سکته قلبی و مغزی در این کشور پیشگیری میکند و فواید آن بسیار بر عوارض جانبی میچربد.
استاتینها داروهایی هستند که تولید کلسترول بد (LDL) را در کبد کاهش میدهند. بالا بودن کلسترول خطر رسوب آن را در دیواره رگها زیاد میکند که به بیماریهایی مثل سکته قلبی و مغزی منجر میشود.
رسوب کلسترول در دیواره رگ و تنگ شدن مجرای رگ
در این تحقیق در مدت پنج سال ده هزار نفر را که استاتین مصرف میکردند زیر نظر گرفتند و به این نتیجه رسیدند که ده درصد (1000 نفر) از کسانی که دچار بیماری عروقی بودند و پانصد نفر از کسانی که دچار بیماری عروقی نبودند اما خطر این بیماریها در آنها زیاد بود "کاملا" از مصرف استاتین نفع بردهاند.
در مقابل عوارض اصلی استاتین ها، میوپاتی (درد و ضعف عضلات) پنج مورد، ابتلا به دیابت (50 تا صد مورد) و خونریزی مغزی (پنج تا ده مورد) نادر بوده و معمولا با قطع دارو به سرعت بر طرف شدهاند اما در صورت قطع نامناسب استاتین، سکته قلبی و مغزی میتواند عوارضی بسیار شدیدتر و ماندگارتر به جا بگذارد و حتی باعث مرگ بیمار شود.
پروفسور روری کالینز استاد دانشگاه آکسفورد و از نویسندگان اصلی این مقاله میگوید: "بررسی ما نشان میدهد کسانی که با مصرف استاتین از سکته قلبی و مغزی پیشگیری میکنند تعدادشان بسیار بیشتر از کسانی است که دچار عوارض آن میشوند."
"ادعاهای گمراه کننده درباره عوارض استاتین که مردم را به شکلی نامناسب از مصرف این دارو منصرف میکنند، هزینه زیادی برای سلامت عمومی دارند، آن هم در حالیکه فواید آن ثابت شده است."
در بریتانیا حدود هفت میلیون نفر استاتین مصرف می کنند که کمتر از یک سوم آنها سابقه بیماریهای عروقی دارند و بقیه افراد این دارو را برای پیشگیری از انسداد عروق مصرف میکنند.
استاتینها از زمانی که در دهه هشتاد و نود میلادی وارد بازار شدند داروهایی جنجالبرانگیز بودهاند.
بیشتر اختلافنظر در مورد این نیست که استاتینها کلسترول را پایین میآورند بلکه در باره تجویز کلسترول برای پیشگیری از بیماریهای عروقی است.
سه سال پیش نشریه پزشکی بریتانیا (BMJ) دو تحقیق منتشر کرد که مدعی شده بودند 18 تا 20 درصد از افرادی که استاتین مصرف میکنند دچار عوارض آن میشوند.
مراحل رسوب کلسترول در دیواره رگ؛ از رگ سالم (یک) تا انسداد تقریبا کامل (چهار)
این باعث جنجال بزرگی شد و برخص متخصصان از جمله پروفسور روری کالینز، از نویسندگان اصلی همین تحقیقی که در لنست منتشر شده- شدیدا به انتشار آن اعتراض کردند و گفتند پوشش رسانهای آن باعث میشود کسانی که در خطر بیماریهای عروقی قرار دارند داروی خود را قطع کنند و جانشان به خطر بیفتد.
پس از آن گفته شد که دویست هزار نفر در بریتانیا که استاتین مصرف میکردند پس از انتشار این دو تحقیق مصرف دارو را قطع کردهاند.
با این حال سال بعد موسسه ملی کیفیت درمان و مراقبت بریتانیا، نهاد مرجع دستورالعملهای درمانی در بریتانیا- توصیه کرد افراد بیشتری استاتین مصرف کنند و به جای معیار قبلی (بیست درصد احتمال بیماریهای قلبی عروقی) برای کسانی که ده درصد خطر ابتلا به این بیماریها را دارند هم تجویز شود.
اما منتقدان شواهد تجویز این دارو در چنین سطح وسیعی را برای پیشگیری زیر سوال میبرند. آنها معتقدند که این گونه تجویز پیشگیرانه به بیماریان القا میکند که تنها عامل انسداد و گرفتگی عروق، کلسترول است و به جای اقدام اساسی مثل تغییر سبک زندگی، موضوع را فقط محدود به خوردن استاتین میکنند.
به عنوان نمونه تقریبا ده روز پیش تحقیق دیگری به این نتیجه رسید که بر خلاف تصور پیشین که استاتین بیشترین تاثیر را در کاهش احتمال بیماریهای قلبی عروقی دارد، رژیم غذایی مدیترانهای از آن موثرتر است.
نکته دیگری که برخی منتقدان مطرح میکنند منفعت شرکتهای داروسازی از تجویز دارو در چنین سطح وسیعی است. این دارو پرمصرفترین دارو در بریتانیا و یکی از پرفروشترین داروها در تمام دنیا است.
آنها معتقدند بسیاری از تحقیقات این چنینی با بودجه شرکتهای داروسازی انجام می شود و بسیاری از توصیه و دستورالعملهای ملی بر اساس همین تحقیقات انجام میشود که فواید را برجسته و عوارض را ناچیز نشان میدهد و البته جزئیات آزمایش دارو بر بیماران هم در دسترس همه قرار نمیگیرد.
به گفته فیونا گادلی سردبیر نشریه پزشکی بریتانیا، "تحقیقی که در لنست منتشر شده فراخوان برای انتشار کامل و مستقل اطلاعات آزمایشهای بالینی را بیپاسخ گذاشته است."
دکتر عاصم ملهوترا متخصص قلب نیز میگوید این بررسی "مستقل" نیست:
"علامت سوالهای جدی درباره قابل اعتماد بودن تحقیق در باره عوارض جانبی استاتینها که هزینه آن را صنایع داروسازی میپردازند وجود دارد و این در باره این بررسی هم صدق میکند."
اما بیماران فعلا باید به توصیههای موجود توجه کنند، اگر استاتین مصرف میکنند یا میخواهند مصرف آن را شروع کنند از پزشک بخواهند کاملا فواید و مضرات آن را برایشان توضیح دهد و همچنین مطمئن شوند آیا از راههای دیگر مثل تغییر سبک زندگی میتوانند کلسترول خونشان را پایین بیاورند یا نه و سرانجام اینکه خودسرانه و بدون مشورت و تجویز پزشک دارو را قطع نکنند.
نوشته شده توسط: علیداود پارسا
قارچ موکور در خاک، مدفوع حیوانی و گیاهان فاسد وجود دارد
چند روز پیش، دکتر آکشای نایر، جراح چشم ساکن مومبای (بمبئی)، منتظر بود تا یک زن 25 ساله مبتلا به دیابت را عمل کند. بیمار سه هفته پیش از کرونا بهبود پیدا کرده بود. تا نوبت کار دکتر نایر برسد، یک متخصص گوش و حلق و بینی، جراحی همین بیمار را شروع کرده بود. او لولهای را در بینی بیمار قرار داده و مشغول پاکسازی بافتهای آلوده به موکورمایکوزیس بود.
موکورمایکوزیس یک عفونت قارچی نادر، خطرناک و مهاجم است که بینی، چشم، ریه و گاهی هم مغز را درگیر میکند. دکتر نایر بعد از اتمام کار همکارش، باید یک جراحی سه ساعته برای تخلیه چشم این بیمار انجام میداد. دکتر نایر به من گفت: "برای نجات جانش چشمش را برمیدارم. با این بیماری باید اینطور برخورد کرد."
موج دوم کرونا، وسیع و مرگبار، هند را در برگرفته و پزشکان در کسانی که در حال بهبود از کرونا هستند یا بهبود پیدا کردهاند، یک عفونت قارچی معروف به "قارچ سیاه" را گزارش کردهاند.
استروئیدها (کورتون) در درمان بیماری شدید یا وخیم کرونا نقش مهمی دارند
موکورمایکوزیس یک عفونت بسیار نادر است که علت آن کپک موکور است که معمولا در خاک، گیاهان، کود حیوانی و میوهها و سبزیجات فاسد وجود دارد.
دکتر نایر میگوید: "این قارچ همه جا هست، در خاک، هوا و در بینی و مخاط افراد سالم هم دیده میشود". این قارچ میتواند سینوس، مغز و ریه را عفونی کند و جان مبتلایان به دیابت یا کسانی که سیستم ایمنی ضعیف دارند، مثل مبتلایان به سرطان و اچآیوی/ایدز را به خطر بیندازد. پزشکان احتمال مرگ بر اثر موکورمایکوزیس را 50 درصد میدانند و معتقدند ابتلا به این عفونت نتیجه استفاده از استروئید (کورتون) است.
در موارد شدید و بدخیم کرونا که ریه بشدت درگیر میشود از استروئید استفاده میشود تا از واکنش شدید التهابی سیستم ایمنی جلوگیری شود که ممکن است جان بیمار را بگیرد. اما این داروها کارایی سیستم ایمنی را کم میکنند و قند خون بیماران را افزایش میدهند. تصور میشود این کاهش کارایی سیستم ایمنی، باعث عفونت موکورمایکوزیس میشود.
دکتر نایر میگوید: "دیابت توان دفاعی بدن را کاهش میدهد، کرونا برعکس باعث تشدید فعالیت سیستم ایمنی میشود. استروئید وقتی در درمان کرونا استفاده شود، ناکارآمدی سیستم ایمنی را بیشتر میکند".
"قارچ سیاه" زیز میکروسکوپ
مومبای یکی از شهرهایی است که بیشترین آسیب را در موج دوم هند دیده است. دکتر نایر در سه بیمارستان این شهر کار میکند و میگوید در ماه آوریل، حدود 40 بیمار مبتلا به این عفونت قارچی دیده است که بیشترشان دیابت داشتهاند و بدون بستری شدن، در خانه بهبود یافته بودند. چشم یازده نفر را بناچار با جراحی تخلیه کردند. بین دسامبر و فوریه، شش نفر از همکاران دکتر نایر در پنج شهر، مومبای، بنگلور، حیدرآباد، دهلی و پونا، 58 مورد عفونت را گزارش کردهاند. بیشتر بیماران بین 12 تا 15 روز بعد از بهبود از کرونا، به موکورمایکوزیس مبتلا شده بودند.
بیمارستان سیون در مومبای بیمارستانی شلوغ است. به گفته دکتر رنوکا برادو، رئیس بخش گوش و حلق و بینی این بیمارستان، در دو ماه گذشته، 24 مبتلا به این عفونت قارچی گزارش شده در حالیکه قبلا شش نفر در سال بود، از این بین، یازده نفر یک چشم خود را از دست دادند و شش نفر جان خود را. بیشتر این بیماران میانسال هستند و دیابت دارند و دو هفته بعد از بهبودی از کرونا به این عفونت قارچی دچار شدهاند: "در حال حاضر اینجا هفتهای دو-سه بیمار داریم. کابوسی است در بحبوحه یک همهگیری".
دکتر راگوراج هگد، جراح چشم در شهر بنگلور در جنوب هند، هم تعریف میکند که در دو هفته گذشته 19 مورد موکورمایکوزیس دیده که بیشترشان جوان بودهاند: "بعضی از آنها آنقدر بدحال بودند که حتی نمیتوانستیم عملشان کنیم".
پزشکان میگویند فراوانی ابتلا و شدت بیماری بر اثر این عفونت قارچی در موج دوم همهگیری کرونا، آنها را شگفتزده کرده است. در موج اول چند مورد بیشتر گزارش نشده بود. دکتر نایر میگوید در دو سال گذشته حداکثر ده مبتلا به این عفونت را در مومبای دیده اما "امسال چیز دیگری است". دکتر هگد در بیش از یک دهه طبابت در بنگلور هیچوفت بیش از سالی یکی دو مورد ندیده است.
در موج دوم کرونا، مومبای از شهرهایی در هند بوده که بدترین شیوع را داشتهاند
مبتلایان به این عفونت قارچی معمولا علائمی مانند گرفتگی و خونریزی بینی، تورم و درد چشم و افتادگی پلک، تاری دید و در نهایت از دست رفتن بینایی دارند. ممکن است لکه های سیاه در پوست اطراف بینی ایجاد شود. پزشکان هندی میگویند اکثر بیمارانشان دیر و زمانی که دارند بیناییشان را از دست میدهند مراجعه میکنند و باید با جراحی چشم را برداشت تا از رسیدن عفونت به مغز جلوگیری کنند. در برخی موارد، بیماران بینایی هر دو چشم را از دست دادهاند و در موارد نادرتری برای جلوگیری از پیشروی عفونت مجبور شدهاند استخوان فک را با جراحی بردارند.
تنها راه درمان، تزریق وریدی داروی ضدقارچ "آمفوتریسین بی" است، هر روز به مدت هشت هفته. هر تزریق 3500 روپیه، 48 دلار، قیمت دارد.
دکتر راهول باکسی متخصص دیابت در مومبای میگوید یک روش جلوگیری از این عفونت قارچی این است که در دوره درمان و نقاهت کرونا، استروئید با دوز مناسب تجویز و مصرف شود. او میگوید سال گذشته حدود 800 بیمار کرونا که دیابت داشتند را درمان کرده و این عفونت قارچی در هیچیک ایجاد نشده است. دکتر باکسی به من گفت: "بعد از مرخص شدن بیمار، پزشکان باید مراقب قند خون باشند".
یک مقام ارشد دولتی میگوید "هیچ شیوع بزرگی وجود ندارد". با این حال نمی توان به آسانی گفت چرا افزایش تعداد موارد موکورمایکوزیس در سراسر کشور گزارش می شود. دکتر هگد می گوید: "ظاهرا این سویه ویروس مهلک است و باعث افزایش قند خون میشود. و عجیب این است که جوانها به این عفونت قارچی مبتلا میشوند". جوانترین بیمار او در ماه گذشته، یک مرد 27 ساله بوده که حتی دیابت هم نداشت: "باید در هفته دوم ابتلایش به کرونا، چشمش را برمیداشتیم. خیلی دردناک است".